monotypia

Monotypia – rodzaj techniki graficznej, zaliczającej się do druku płaskiego. Wyjątkowość jej polega na możliwości wykonania tylko jednokrotnego odbicia, co za tym idzie małej przewidywalności efektu. Z tego powodu długo zastanawiano się czy przypisać ją do technik graficznych, dzięki którym z zasady można otrzymać wiele odbitek. W monotypii rysunek wykonuje się farbami olejnymi lub drukarskimi na płycie szklanej lub metalowej, a następnie odbija ręcznie lub za pomocą prasy na zwilżonym papierze. Niemożliwe jest wykonanie kolejnej odbitki, ponieważ niemal cała farba przenosi się na papier. Technika pochodzi z XVII w. a za jej wynalazcę uważa się Giovanniego Benedetto Castiglione. Ponownie zaczęła być popularna od połowy XIX w. W Polsce posługiwało się nią wielu wybitnych artystów m.in. Wojciech Weiss, Zdzisław Beksiński czy Marta Jarema. Współcześnie powstała także odmiana tej techniki zwana monotypią graficzną. Polega ona na przyłożeniu papieru do pokrytej farbą płyty, a następnie rysowaniu na jego odwrocie za pomocą tępego narzędzia.