akwatinta

Akwatinta – rodzaj techniki graficznej zaliczanej do druku wklęsłego. Jest to technika zbliżona do akwaforty, z tą różnicą, że w akwatincie trawione są całe płaszczyzny (a nie linie, jak w akwaforcie). Często są one stosowane razem. Proces tworzenia akwatinty jest bardzo pracochłonny. Płytę cynkowa lub miedzianą pokrywa się kalafonią lub asfaltem, następnie podgrzewa. Na wybrane płaszczyzny zostaje naniesiony werniks, natomiast pozostałe fragmenty trawi się kwasem azotowym. Następnie oczyszcza się matryce, nakłada farbę drukarską i odbija na specjalnym papierze, za pomocą prasy. Technika ta pozwala uzyskać zróżnicowanie tonowe, co daje niezwykły efekt malarski, przypominający obrazy wykonane za pomocą pędzla, akwarelą lub tuszem. Została ona wynaleziona w połowie XVIII w., długi czas służyła przede wszystkim do reprodukcji obrazów. Znani artyści, którzy tworzyli w tej technice to m.in. w XIX w. Francisco Goya, seria „Kaprysy” i „Okropności wojny”, a w akwatincie barwnej Thomas Rowlandson. Wartość danej odbitki zależy od jej numeru, im niższy, tym jest większa.