akwaforta

Akwaforta – rodzaj techniki graficznej zaliczanej do druku wklęsłego. Technika zbliżona do akwatinty, z tą różnicą, że w akwaforcie trawione są linie (a nie płaszczyzny, jak w akwatincie). Proces tworzenia akwaforty jest bardzo pracochłonny. Wypolerowaną płytę cynkową lub miedzianą, pokrywa się werniksem akwafortowym. Na tak przygotowanym podłożu wykonuje się rysunek za pomocą igły, ewentualnie gładzika, skrobaka itp. Kolejnym etapem jest trawienie płyty w wodnym roztworze kwasu azotowego. Aby uzyskać pożądane natężenie kreski można używać różnej grubości igieł, lub powtarzać proces trawienia kilkakrotnie. Po oczyszczeniu płyty z werniksu, nakłada się farbę drukarską w powstałe zagłębienia i odbija rysunek na wilgotnym papierze za pomocą prasy. Wartość danej odbitki zależy od jej numeru, im niższy, tym jest większa. Pierwsze prace wykonane w tej technice datuje się na początek XVI w., natomiast największy jej rozwój przypada na wiek XVII w. Akwaforty wykonywali m.in. Rembrandt, Francisco Goya, a w Polsce Jan Piotr Norblin czy Michał Płoński.