drzeworyt

Drzeworyt – rodzaj techniki graficznej, zaliczającej się do druku wypukłego. Jest to najstarszy rodzaj grafiki, znany już od starożytności. Technika ta miała wszechstronne zastosowanie m.in. w ilustracji książkowej, czasopism, kalendarzy. Jako matrycy używa się deski, w której za pomocą specjalnych narzędzi (dłuta, rylce, noże) wybiera się tło, pozostawiając elementy, które po pokryciu farbą drukarską odbija się na papierze. Drzeworyt dzieli się na dwa rodzaje: drzeworyt wzdłużny/ langowy (cięty wzdłuż miękkiego rodzaju drzewa) stosowany do końca XVIII w., oraz drzeworyt poprzeczny/ sztorcowy (cięty w poprzek twardych odmian drzewa) od końca XVIII w. W drugim przypadku rysunek jest bardziej precyzyjny a efekt malarski. Rozróżniamy również podział na drzeworyt: konturowy, ze szrafowaniem (cieniowanie za pomocą cienkich równoległych lub krzyżujących się linii) oraz kolorowy (dzielący się na: ręcznie podkolorowywany, tonowy, światłocieniowy/chiaroscuro, barwny). Na przełomie XV i XVI w tworzyli wspaniali drzeworytnicy jak Albrecht Dürer czy Lucas Cranach. Z polskich artystów na uznanie zasługuje działający na początku XX w. Władysław Skoczylas.